กราบ…คุณแม่ที่รัก

คุณแม่ของเรา

ครั้งแรกที่ทราบว่าจะให้เขียนถึงคุณแม่ลงหนังสือครบรอบ 60 ปี ความรู้สึกแรกคือ จะเขียนได้มั๊ยเนี่ย ไม่ใช่ว่าไม่มีอะไรจะเขียนแต่ถ้าจะให้เขียนบรรยายสิ่งทั้งหมดและความรู้สึกที่มีต่อคุณแม่ คงต้องใช้เวลานานมาก บางทีอาจจะไปเสร็จตอนงานครบรอบ 100 ปีของคุณแม่ก็ได้ แต่อย่างไรก็ตามจะพยายามเท่าที่จะทำได้

ครอบครัวของเราประกอบด้วยสมาชิก 4 คน มีคุณพ่อ, คุณแม่, อ้อ (คือตัวดิฉันเอง) และน้องสุดท้อง (นันท์) ซึ่งชอบทำตัวเป็นพี่เสมอ ตั้งแต่จำความได้ ครอบครัวเราจะไม่เคยแยกจากกัน เวลาไปเที่ยวไหนก็จะไปด้วยกันตลอด เวลาคุณพ่อคุณแม่ต้องไปประชุมต่างประเทศก็จะพาลูกๆ ติดตามไปด้วย ซึ่งพวกเรา (อ้อและนันท์) ก็จะได้ลาโรงเรียนไปเที่ยวต่างประเทศสนุกทุกครั้ง เพิ่งจะช่วงหลังที่พวกเราโตแล้วมีหน้าที่การงาน ครอบครัว ทำให้ไม่ได้ติดตามไปเหมือนเดิม คุณแม่เป็นที่ขยันมากๆๆๆ ในห้องนอน (ที่จริงน่าจะเรียกห้องหนังสือมากกว่า) จะมีโต๊ะเขียนหนังสือที่มีหนังสือตำรากองโต ทุกวันสิ่งที่ชินตาคือจะเห็นคุณแม่นั่งเขียนตำรา ตรวจข้อสอบ อ่านหนังสือตลอดจนดึกดื่นทุกคืน ซึ่งทำให้ดิฉันรู้สึกว่านี่แหละคือคนที่เป็นอาจารย์แพทย์อย่างแท้จริง และสิ่งนี้ก็ส่งผลให้คุณแม่ประสบความสำเร็จในการงาน เป็นศาสตราจารย์คนแรกของรุ่น ได้เป็นศาสตราจารย์ระดับ 11 อีกด้วย นอกจากคุณแม่จะเป็นนักวิชาการที่เก่งแล้ว คุณแม่ยังเป็นหมอที่ดีมีแต่คนรัก คุณแม่จะมีความสุขในการตรวจคนไข้เด็ก มีความสุขในการเป็นป้าหมอของเด็กๆ ในเทศกาลปีใหม่, วันเกิด ของขวัญจะหลั่งไหลมาเป็นคันรถ จนในช่วงปีใหม่ทุกตารางนิ้วในบ้านเราจะเต็มไปด้วยของขวัญ, เค้ก, ขนมมากมาย ซึ่งก็คือการันตีถึงความรักที่คนไข้, ลูกศิษย์ลูกหามีต่อคุณแม่นั่นเอง เมื่อ 2 ปีก่อนคุณแม่ได้รับรางวัลมหิดลสาขาความเป็นครู ยังความภาคภูมิใจมาแก่ครอบครัวเราทุกคน

คุณแม่เป็นแบบอย่างที่ดีของดิฉันในทุกด้าน ไม่ว่าความเป็นลูกที่ดีของคุณตาคุณยาย ความเป็นภรรยาที่ดี (อ่านจากบทความที่คุณพ่อเขียนคงยืนยันได้), ความเป็นแม่และความเป็นหมอที่ดี คุณแม่ทำงานหนักมากแต่งานในบ้าน ในการดูแลพ่อและลูกก็ไม่เคยบกพร่องเลย คุณแม่จะหาเวลาไปซื้ออาหาร ผลไม้ ขนมนมเนย มาเติมตู้เย็นในบ้านให้เต็มเสมอ, นอกจากนี้คุณแม่ยังคอยดูแลคุณตา ถึงแม้อยู่คนละบ้านก็จะไปหาทุกอาทิตย์พาคุณตาไปหาคุณยายที่วัดธาตุทองเป็นประจำไม่เคยขาด ตอนนี้คุณแม่มีบทบาทใหม่เป็นคุณยายจ๋าของน้องภัทร คุณแม่ก็จะคอยเอาใจใส่ดูแลน้องภัทรตลอด ซึ่งน้องภัทรก็รักคุณยายมาก ต้องลงไปเจอทุกวัน ขนาดเวลาไปเที่ยวต่างจังหวัดเพียง 1 คืน ก็ต้องขอโทรศัพท์มาหาคุณยายแค่ได้ยินเสียงก็ยังดี

อย่างที่กล่าวข้างต้นว่า ความรู้สึกสิ่งดีๆ ที่เกิดขึ้นในชีวิตดิฉันที่คุณแม่ทำให้มันมากมายจนเกินจะเขียนตรงนี้ได้ แต่สิ่งหนึ่งที่อยากจะบอกให้คุณแม่ทราบคือ พวกเราภูมิใจในตัวคุณแม่มาก คงไม่มีผู้หญิงคนใดในโลกนี้จะทำหน้าที่ “แม่” ได้ดีกว่านี้อีกแล้ว อ้อกับนันท์โชคดีที่สุดที่เกิดมาเป็นลูกของแม่ เราภูมิใจมาก เมื่อบอกกับทุกคนว่าเรามีแม่ชื่อ ศ.พญ.สุภรี สุวรรณจูฑะ และเราก็รักแม่ที่สุดเลยจ๊ะ

With lots of love
จาก อ้อ (พญ.สุธาสินี ตันสุริยวงษ์)

ปล.สิ่งที่เรา 2 คนอยากให้แม่ทำมากที่สุดคือ หยุดทำงานได้แล้วนะจ๊ะ พักผ่อนได้แล้ว
คุณพ่อคงอยากให้คุณแม่ไปเที่ยวด้วยกันแล้วล่ะ

คุณแม่ของผม

อิทธินันท์  สุวรรณจูฑะ

เดือนตุลาคม พ.ศ.2545 ที่จะถึงนี้ก็จะเป็นเวลาที่คุณแม่จะต้องเกษียณอายุราชการหลังจากที่ได้ทำงานมากว่า 30 ปี ซึ่งเชื่อได้เลยว่าคุณแม่คงจะรู้สึกเสียใจที่ต้องหยุดทำในสิ่งที่ตัวเองรักและผูกพันมาเป็นเวลานาน แต่สำหรับผมแล้ว ผมรู้สึกดีใจมากที่คุณแม่จะได้หยุดพักผ่อนเสียที ซึ่งจริงๆ แล้วผมอยากให้คุณแม่หยุดทำงานมาตั้งนานแล้ว เนื่องจากตลอดเวลาที่ผ่านมาคุณแม่ได้ทำงานอย่างหนักและอุทิศตนเพื่อประโยชน์ต่อสังคมมาโดยตลอดไม่ว่าจะเป็นการให้ความรู้แก่นักศึกษาแพทย์ การให้การรักษาพยาบาลแก่คนไข้ หรือการจัดโครงการต่างๆ ที่เป็นประโยชน์ต่อสังคม ซึ่งคุณแม่ก็คงเหนื่อยมากกับการทำงานที่ผ่านมา ด้วยเหตุนี้การที่คุณแม่จะได้หยุดพักผ่อนจึงเป็นเรื่องที่น่ายินดีมากสำหรับลูกๆ

ถ้าจะกล่าวถึงการอุทิศตนให้กับงานของคุณแม่นั้น ก็คงจะกล่าวได้มากมายในหลายรูปแบบด้วยกัน เช่น ในการอุทิศตนเพื่อประโยชน์ในทางวิชาการของคุณแม่ก็คงจะเห็นได้จากตำราทางการแพทย์ที่คุณแม่ได้เคยเขียนไว้ อย่างไรก็ตามการให้เวลากับงานของคุณแม่นั้นในบางครั้งก็ทำให้ลูกๆ น้อยใจเหมือนกัน เนื่องจากคุณแม่จะทุ่มเทเวลาให้กับงานอย่างเต็มที่ ตัวอย่างเช่น ในสมัยก่อนที่ครอบครัวเราไปเที่ยวต่างจังหวัดด้วยกันหรือแม้แต่ในวันหยุดต่างๆ คุณแม่ก็จะต้องนำงานติดไปทำด้วยเสมอ ถึงแม้ว่าบางครั้งงานที่นำไปนั้นอาจจะไม่ได้ทำก็ตาม แต่คุณแม่ก็ต้องนำงานติดไปเที่ยวด้วยเสมอ จนในบางครั้งทำให้ผมและพี่สาวมีความคิดว่าการเป็นแพทย์นี้เป็นอาชีพที่หนักและน่าเบื่อหน่ายมาก แถมยังได้เงินน้อยอีกต่างหาก (ในความคิดของผมในตอนนั้น) แต่ผมก็ไม่เข้าใจว่าเพราะอะไรจึงทำให้พี่สาวผมตัดสินใจเข้าเรียนแพทย์เหมือนคุณพ่อ-คุณแม่ และในสถาบันเดียวกับคุณพ่อ-คุณแม่อีกด้วย ทั้งนี้อาจจะเป็นเพราะว่าเรามีความรู้สึกภูมิใจในตัวคุณพ่อ-คุณแม่ และในอาชีพของท่านเลยอยากที่จะเจริญรอยตามก็เป็นได้ แต่ถึงแม้ว่าผมจะภูมิใจในอาชีพของคุณพ่อ-คุณแม่มากและก็ดีใจที่ได้เกิดเป็นลูกของท่านทั้งสองก็ตาม แต่ผมก็ไม่อยากที่จะเรียนแพทย์เนื่องจากผมไม่ชอบ และผมก็ดีใจที่ไม่มีใครบังคับผมให้ต้องเรียนหรือทำในสิ่งที่ผมไม่ชอบเพราะผมก็คงจะทำได้ไม่ดีอย่างแน่นอน

คุณแม่ทำงานรับราชการมาเป็นเวลานานจนในบางครั้งผมเคยนึกสงสัยว่าทำไมคุณแม่จึงไม่ยอมออกจากราชการและไปทำงานที่โรงพยาบาลเอกชนทั้งๆ ที่สามารถทำได้ และผมเชื่อว่าหากคุณแม่ทำก็คงไม่ต้องเหนื่อยมากขนาดนี้ และก็คงจะได้เงินมากกว่าที่ทำอยู่ทุกวันนี้มาก แต่วันนี้ผมคิดว่าเหตุผลที่คุณแม่ตัดสินใจทำงานอยู่ที่โรงพยาบาลรามาธิบดีเป็นเวลานานกว่า 30 ปี จนเกษียณอายุราชการโดยไม่ตัดสินใจไปทำงานที่อื่น ทั้งๆ ที่จะสบายกว่ามากก็คงจะเป็นเพราะว่าคุณแม่ต้องการที่จะถ่ายทอดประสบการณ์และวิชาความรู้ที่ท่านมีให้แก่นักศึกษาแพทย์รุ่นใหม่ๆ เพื่อที่ต่อไปนักศึกษาแพทย์เหล่านั้นจะได้นำความรู้ที่ได้รับไปทำประโยชน์ให้กับสังคมและส่วนรวมต่อไป ซึ่งหากคุณแม่ตัดสินใจไปทำงานอยู่โรงพยาบาลเอกชนก็คงจะทำประโยชน์ได้น้อยกว่าที่ท่านตั้งใจไว้ก็เป็นได้ ซึ่งทุกวันนี้ผมก็ภูมิใจในตัวคุณแม่มาก ถ้าจะให้ผมพูดถึงผลงานต่างๆ ของคุณแม่ที่ผมภูมิใจในช่วงเวลาที่ผ่านมาตลอดระยะเวลาที่คุณแม่ได้ทำงานเพื่อประโยชน์ต่อสังคมไม่ว่าจะเป็นในบทบาทของอาจารย์แพทย์ หรือบทบาทของนักบริหารในฐานะหัวหน้าภาควิชากุมารเวชศาสตร์หรือในฐานะรองคณบดี หรือในบทบาทของนักวางแผนจัดการในการจัดการประชุมต่างๆ มากมายทั้งในระดับประเทศหรือระดับนานาชาติ หรือในบทบาทของนักเจรจาต่อรองเพื่อผลประโยชน์ของประเทศชาติก็ตาม ผมก็คงไม่สามารถจะกล่าวได้อย่างครบถ้วนอย่างแน่นอน อย่างไรก็ตามผมเชื่อว่าทุกท่านไม่ว่าจะเป็นอาจารย์ เพื่อนร่วมงาน ลูกศิษย์ ลูกน้องหรือคนไข้ที่ได้รู้จักใกล้ชิดกับคุณแม่ก็คงจะทราบกันดีอยู่แล้ว นอกจากบทบาทต่างๆ ที่ได้กล่าวไปแล้ว ในบทบาทของความเป็นแม่ คุณแม่ก็ได้ทำหน้าที่ได้อย่างครบถ้วนสมบูรณ์ ถึงแม้ว่าในบางเวลาคุณแม่จะให้เวลากับงานมากเกินไปก็ตาม แต่คุณแม่ก็ยังคงให้เวลาในการอบรม ให้คำปรึกษา คำแนะนำแก่ลูกในทุกๆ ด้านที่ลูกๆ ต้องการได้เป็นอย่างดี คุณแม่เป็นคนที่ให้อิสระในการตัดสินใจแก่ลูกๆ เสมอ ถึงแม้ว่าในบางเรื่องนั้นอาจจะต้องถกเถียงกันบ้างก็ตาม แต่สุดท้ายแล้วคุณแม่ก็มักจะรับฟังเหตุผลของลูกเสมอแต่ก็มีบ้างที่ไม่ฟังหรืออาจจะฟังแต่ไม่เห็นด้วยก็เป็นได้ นอกจากคุณแม่จะเป็นคนที่ให้อิสระในการตัดสินใจแล้วคุณแม่ยังเป็นนักวางแผนที่ดีอีกด้วย เนื่องจากคุณแม่ได้วางแผนอนาคตต่างๆ ไว้ให้ลูกโดยยึดถือตามความต้องการของลูกเป็นหลัก จนลูกๆ ประสบความสำเร็จตามที่ต้องการไว้ทุกคน และผมเชื่อแน่ว่าคุณแม่ก็คงจะดีใจที่ได้เห็นลูกเป็นในสิ่งที่ลูกต้องการ เวลาที่ผมมีปัญหาอะไร หรือต้องการคำปรึกษาแนะนำ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องงานหรือเรื่องอื่นๆ ก็ตาม คุณแม่ก็ยังคงเป็นที่ปรึกษาที่ดีในทุกๆ เรื่องอยู่เสมอ

ในวันนี้ผมดีใจมากที่คุณแม่จะได้ใช้เวลาพักผ่อนและทำอะไรต่างๆ เพื่อตัวเองเสียที และก็จะได้ไปเที่ยวพักผ่อนกับคุณพ่อและมีเวลาไปหาคุณตา และพาคุณตาไปเที่ยวกับครอบครัวได้มากขึ้น แต่อย่างไรก็ตามผมเชื่อว่าคุณแม่ก็คงจะไม่ยอมหยุดอยู่เฉยๆ อย่างแน่นอน ผมทราบดีว่าถึงแม้ว่าคุณแม่จะเกษียณอายุราชการแล้วก็ตามคุณแม่ก็ยังสามารถที่จะทำประโยชน์ให้กับสังคมได้อีกมาก แต่ก็ขออย่าให้คุณแม่ทำงานหนักเหมือนแต่ก่อนก็แล้วกัน และถ้าหากไม่ทำได้จะดีที่สุดครับ เพราะคุณแม่ทำงานมานานมากแล้ว …. รัก

       It’s easy to be pleasant.
       When life goes along with a song,
       But the man waste-while.
       Is the man who can smile.
       When everything else goes wrong.

Mother,
Both of Us
Love You Very Much

Both of us think
you’re really special…
You’ve always been there
whenever we needed you
with more than
enough kindness
and just the right amount
of advice…

We really can’t
thank you enough
for the favors
you’ve done for us
and the family times
you made so wonderful…
We hope you know
how special you are
to both of us…
and how very much
we love you…
 

25 December 1996
สำหรับคุณแม่
Happy Birthday
ขอให้คุณแม่มีความสุขมากๆ นะคะ
อ้อ-นันท

Mothers have a special way of filling homes with love each day.
Your love helps make 
every day
a special day…
 

Thanks for being
such a special mother !
Happy Birthday and Merry x’mas
รัก
นันท์
25 ธ.ค. 38

A mother
has the special gift
of giving of herself
25 December 1997
สำหรับคุณแม่ค่ะ
You’ve given us so very much
in many special ways—
In gentle words of comfort
and in loving words of praise…
In taking time to talk awhile,
in trying to understand,
In sharing in our greatest joys,
in helping when you can…
And the thoughtfulness you always show
in everything you do
Makes you the kind of mother
dearly treasured all year through.

Happy Birthday
With Love
รัก
อ้อ + นันท์